47.þáttur

- Til upprifjunar, hjónin náðu kassanum en honum var stolið aftur, af mönnum Herra Fleygs - sem boðaði þau á fund til sín og tilkynnti að þau hefðu staðið sig vel og greiddi hann þeim það sama og Bernódus. Hann bauð þeim einni að ganga til liðs við sig í Rússlandi.

Stefán sagðist vilja hugsa það mál með spúsu sinni í einrúmi og sagðist ætla að hafa samband þegar þau hefðu komist að niðurstöðu. Hjónin fóru heim. Ragnheiður var ekki alveg viss um það hvort hún væri til í að kasta öllu frá sér á Íslandi, og skilja Selmu, bestu vinkonu sína eftir í eymd og volæði. Stefán náði að sannfæra Ragnheiði að um koma með og að Selma gæti fengið að koma eins oft og hún vildi í heimsókn. Ragnheiði leið eins og krakka en var sama um það og spurði hvenær þau mundu fara til Rússlands. Stefán vissi það ekki en ætlaði að hringja í Herra Fleyg til að fá nánari upplýsingar.

Veðrið þennan dag var fallegt og ákvað Ragnheiður að fara út í garð til að flatmaga í sólinni, við sundlaugarbakkann. Þar leið henni best. Stefán fór á fund Herra Fleygs. Fundurinn tók lengri tíma en áætlað var og fór Ragnheiður að ókyrrast - hún sló á þráðinn til Stefáns. Hann var á leiðinni heim frá fundarstaðnum og var mjög glaður og ánægður. 

,,hvað kætir þig minn herra?,, spurði Ragnheiður. Stefán sagði að nú þyrftu þau að setja húsið á leigumarkaðinn því þau væru að fara með næstu vél, sem fór reyndar ekki fyrr en eftir viku, til Rússlands þar sem Herra Fleygur væri búinn að útvegað þeim herragarð með þjónustufólki á hverju strái. Þetta leist Ragnheiði vel á og hún uppveðraðist öll. Ég verð að hringja í Selmu og segja henni fréttirnar.

Það var mikil umferð sem tafði heimferð Stefáns. En til allrar hamingju var hann með uppáhalds tónlistarmann sinn á fóninum, Sting sem stytti honum stundirnar. Græjurnar voru hátt stilltar sem gerði það að verkum að hann heyrði ekki þegar 180.000 kr. síminn hringdi. Það var Herra Fleygur sem var á hinum enda línunnar. skyndilega kom svört bifreið á fullri ferð í hlið bílsins, farþega meginn. Bíllinn kastaðist af veginum og hafnaði í trjágróðri talsvert frá veginum. Stefán gat ekki hreyft sig og fann lykt af bensíni.

Mun Stefán lifa þetta af? Hver keyrði á hann? Var þetta slys?

Athugasemdir

[Guðríður Pétursdóttir, 7.2.2008 kl. 14:29]

nei engan vegin slys..  einhver evil þarna á ferð í svartri bifreið