46.Þáttur

Önnur eins hljóð hafi Ragnheiður aldrei heyrt og hún kastaði sér í jörðina til að forðast brakið sem flaug af bílunum. Smá stund leið og loks stigu út úr sportbílnum tveir menn sem gengu rakleiðis að kassanum og numu hann á brott með sér. Stefán reyndi að stöðva þá en á árangurs.
Bernódus var ekki sáttur og hringdi nokkur símtöl og sagðist ætla að redda málunum. Hann bætti því við greiðslan fyrir verkið væri kominn inn á reikning hjónanna. Um leið og Stefán heyrði þetta var honum skít sama um allt saman og hjálpaði Ragnheiði upp og fór með hana inn. Ragnheiður var enn á sjokki en rankaði við sér þegar hún heyrði gleðitíðindin.
Þegar lífið gat varla verið betra hringdi sími Stefáns. Á hinum enda línunar var Herra Fleygur. Hann vildi fá að hitta hjónin heima hjá þeim sem fyrst. Fimm mínútum síðar kom Herra Fleygur. ,,Þið stóðuð ykkur eins og hetjur!,, Hvað meinar þú? spurði Stefán eitt spurningamerki í framan, við erum búin að týna helvítis kassanum! ,,Nei, það hafið þið ekki gert, mennirnir sem keyrðu á bílinn ykkar eru á mínum snærum. Ég lét þetta líta út eins og þið væruð ekki hinir verstu svikarar. Ég frétti af gagntilboði Bernódus og ákvað að taka málin í mínar hendur. Núna græðið þið tvöfalt á þessu því ég ætla að borga ykkur það sama og Bernódus. Ég vil einnig að þið gangið til liðs við samtökin mín í Rússlandi. Þar verður tekið höfðinglega á móti ykkur.

Fara hjónin til Rússlands? Er þau að dreyma? Hver veit? komist að því í næsta þætti.