36.Þáttur

 

Talsvert myrkur var inni eðalbifreiðinni. Lafði Pearl bauð þau velkomin til landsins og sagði að nú væri för þeirra heitið á Holtið þar sem þau mundu eyða nóttinni. Sjálf yrði hún í svítunni við hliðina. Tvær grímur runnu á Ragnheiði og fór hún að ókyrrast í sætinu. Stefán tók eftir því og reyndi að róa hana án þess að Lafði Pearl yrði þess vör. Ferðin gekk vel fyrir sig og ekki leið á löngu þar til þau voru komin upp í svítuna. Þar beið þeirra full karfa af ávöxtum og áfengum vegum. Það létti aðeins yfir Ragnheiði þegar hún var búin að fá sér nokkur glös af Bombay safari blandað í tonic.

Stefán hafði ekki mikla lyst á áfengi og spurði Ragnheiði hvort hún mundi treysta Lafði Pearl 100%. Ragnheiður sagðist ekki vera viss en bað hann um að koma með sér í bað, því hún væri búin að láta renna í heitt og rómantískt bað eins og hún orðaði það. Reykelsi og ilmkerti voru um allt baðherbergið og var Ragnheiður búin að setja á fóninn lagði þeirra hjóna, I touch myself með Divinyls. Varla þarf að taka fram hvað gerðist svo.

Eftir skak í baðinu tók dúnmjúkt rúmið við þar sem þau sofnuðu fljótt. Þau sváfu vært. Morguninn eftir vöknuðu þau við símhringingu. Það var Lafði Pearl að hringja frá næstu svítu. - Hvernig var nóttin hjá ykkur ástarrúsínudúllurnar mínar? Stefán vissi ekki hvernig hann átti að svara þessari spurningu þannig að hann rétti frú sinni símtólið. Með sleftauminn frá koddanum reis Ragnheiður upp og sagði með rámri röddu - Hver er þar? Lafði Pearl hér, getið þið verið tilbúin niður í lobbíi eftir klukkutíma? Ragnheiður sagðist nú halda það og skellti á.  - Hvað vildu hún? spurði Stefán. Svörin sem hann fékk voru háværar hrotur. Hann danglaði létt í Ragnheiði sem hrökk upp og spurði hvað klukkan væri, því þau ættu stefnumót í lobbíinu við Pearl.

Klukkutími leið og hjónin mættu niður. Þau leituðu í góða stund af Pearl. Þau fundu hana rallfulla á barnum þar sem hún var að reyna að draga á tálar ungan barþjón með skegghýjung, á að giska 17 ára. Stefáni fannst þetta frekar spaugilegt og fylgdust þau með þessum darraðardansi í smá tíma, eða þangað til Stefán gat ekki setið lengur á sér og fór að skelli hlæja. Pearl heyrði þetta og brá, gekk til þeirra eins og allt væri honkí dorí. - Ætlið þið að fylgja mér aðeins útfyrir, ég er með glaðning fyrir ykkur.  -oooooooo....Stefán, ég er svo spennt! ég hreinlega fer úr límingunum! alveg tjúlluð! - Róaðu þig niður kerling! sagði Stefán hast. Ragnheiður tók tiltalinu og róaði sig niður. En það ástand varði ekki lengi, því þegar þau komu út sáu þau að Pearl ætlaði að gefa þeim Porche. Hann var gulur að lit og var víst með öllum hugsanlegum aukabúnaði.

Stefán átti erfitt með að sýna ekki hvað hann var glaður með bílinn. Ragnheiður var ekki alveg eins ánægð en sátt þó. Þar sem Ragnheiður var þunn tók Stefán völdin af bílnum. Bílinn hvarf í reykjarmekki og þutu hjónin á ógnar hraða um bæinn. Bílinn rykktist til á götunni og varð Ragnheiður ekki að fíla það, sagði að sér væri ómótt. Stefán heyrði ekki konu sinni í gleði vímunni. Ragnheiður barði í öxlina á honum rétt áður en hún seldi upp. Bóndinn snarhemlaði og spurði hvort ekki væri allt í lagi. - Allt í lagi! gargaði Ragnheiður. - Ég bað þig um að stoppa en þú hlustaðir ekki á mig pungurinn þinn! Sorry maður, við stoppum bara á næstu sjoppu og þrífum þetta, hafðu ekki áhyggjur.

Eftir klukkutíma komu hjónin, og þurfti Stefán að styðja Rangheiði upp í svítuna. Þeim brá þegar þegar þau opnuðu hurðina því inni á svítunni stóð Pearl kviknakinn með tárin í augunum. Bundið var fyrir munn hennar og gat hún ekki tjáð sig. Hjónin gegnu inn og lokuðu á eftir sér hurðinni. Skyndilega fundu þau að einhverjir menn komu aftan að þeim með klúta og settu fyrir vit þeirra. Svo vissu þau ekki af sér fyrr en.........