43.Žįttur

 

Hjónin eru ķ felum inni ķ dimmu skoti og bķša örlaga sinna. Žau heyra fótartak nįlgast og Ragnheišur hniprar sig sama og hvķslar ķ eyra Stefįns ,,viš munum deyja, žetta er bśiš, o hvaš ég vildi aš ég vęri bara į stofunni aš klippa, ég er vissum aš žetta er mitt sķšasta!,,

Stefįn nennti ekki aš hlusta lengur į žetta žvašur og greip fyrir munn Ragnheišar. Ljóstżra teygši sig viš horn skotsins. Žau greindu mann sem stašnęmdist fyrir framan žau. Žar stóš hann ķ dįgóša stund og klóraši sér gręšgislega um allan lķkamann og dęsti mikiš. Hjónunum til mikillar gleši fór mašurinn framhjį įn žess aš verša žeirra var.

Ragnheišur var fljót aš standa upp og hrista af sér köngulęr og hrękja śt śr sér vef žeirra. Stefįn sagši aš nś mętti ekkert klikka og gaf henni merki um aš fylgja sér. Žau gengu ķ dįgóšan tķma fullt af göngum sem virtust vera endalausir. Stefįn stašnęmdist og leit į kortiš og sagši aš nś ęttu žau aš fara aš sjį hurš sem vęri mjög smį. Žau skimušu svęšiš og fundu loks téša hurš. Žś hlżtur aš vera aš grķnast Stefįn! Sagši Ragnheišur žegar hśn sį huršina, eša réttara sagt hlerann eins og hśn oršaši žaš. Hjónin diskśterjušu hvort žau ęttu bęši aš fara inn en komust svo aš nišurstöšu aš Ragnheišur fęri inn, žvķ hśn vęri fķngeršari og ętti žar af leišandi aušveldara meš aš komast inn. Sjįlfur ętlaši Stefįn aš standa vörš.

Hikandi opnušu žau hlerann og litu inn. Žau sįu ekki neitt og settu žvķ upp nętursjónaukana sķna. Ragnheiši leist ekki į blikuna žegar hśn sį aš žarna inni var allt krökkt af rottum. Stefįn bannaši henni aš hętta viš og żtti į eftir sinni heittelskušu.

Hvaš mun Ragnheišur sjį žarna fyrir innan? Er Stefįn alger gunga?

 


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband